In Aalst, de stad van priester Daens, mogen christenen ook vandaag nog het voortouw nemen in de strijd tegen onrechtvaardigheid, tegen muren van angst en onverschilligheid. We moeten de kreet van de kwetsbare mens, hoe die vandaag ook klinkt, nog steeds durven horen. We moeten het onrecht ook vandaag nog durven zien, er ons door laten raken, en het vervolgens proberen om te keren, volgens de mogelijkheden die wij hebben.
Als katholieke kerk van Aalst willen wij onze stem laten horen en blijvend aandacht vragen voor een meer menswaardig bestaan voor wie minder kansen heeft. Dat is onze roeping als christen, onze roeping als mens.
Als katholieke kerk van Aalst willen wij onze stem laten horen en blijvend aandacht vragen voor een meer menswaardig bestaan voor wie minder kansen heeft. Dat is onze roeping als christen, onze roeping als mens.
In een interview met Eddy De Pauw, diaconaal werker in het dekenaat Aalst, wordt duidelijk waarover het gaat en hoe we ons kunnen inzetten.
Wat is diaconie precies?
Diaconie is onze christelijke dienstverlening aan mensen in nood. Als geloofsgemeenschap willen we omzien naar elkaar en betrokken zijn op onze samenleving. We geven hier uitdrukking aan in onze vieringen, maar hebben ook de opdracht om hieraan gestalte te geven in ons dagelijks leven.
Eddy, jij bent sinds september 2018 werkzaam als sociaal pastoraal werker in het dekenaat Aalst. Hoe is deze beslissing tot stand gekomen?
Met toestemming van het bisdom kiest het dekenaat Aalst om meer aandacht te geven aan de diaconie. We willen als geloofsgemeenschap tijd nemen om in het bijzonder naar mensen in armoede te luisteren en samen met hen, met medestanders en beleidsmakers, de oorzaken aanpakken die armoede, uitsluiting en uitbuiting in de hand werken of in stand houden.
Wat doet de diaconie?
De diaconie heeft verschillende opdrachten, waarvan de kern steeds dezelfde is, nl. liefdevol omzien naar elkaar. Het is mensen bijstaan. Bij zieke of eenzame mensen op bezoek gaan. Het is lief en leed met elkaar delen. Ook bij mensen, die niet tot de kerk behoren.
De noden in Aalst zijn groot. Hoe begin je aan zoiets?
Door je te focussen op de plekken waar je regelmatig komt. Door tijd te nemen om naar mensen te luisteren, bouw je met hen aan een vriendschapsrelatie en leer je hun noden kennen. Gaandeweg leer je ook nieuwe mensen kennen. We moeten ervan overtuigd geraken dat de Kerk van Jezus ruimer is dan onze eigen parochiekerk en buiten haar muren durven kijken. De kracht van diaconaal werk zit in de ontmoeting. Daar worden de eerste bouwstenen gelegd van elk initiatief.
Hoe komen er initiatieven tot stand?
Ik heb ondertussen al een hele weg afgelegd. Ik heb professioneel altijd al kunnen doen wat ik graag doe. Eerst als opvoeder/begeleider en later als sociaal werker bij voornamelijk jongeren uit kwetsbare gezinnen. Hierdoor heb ik veel kansen gekregen om met mensen op weg te gaan en vooral ook zelf veel te leren. Als pastorale werker heb ik nu de kans gekregen om mee te werken aan een prachtig project dat in ons dekenaat geboren is, nl. het project JUBE KIDS.
Waar gaat het project JUBE KIDS over?
JUBE KIDS is een project dat kinderen uit kansarme gezinnen helpt zoeken naar financiële of materiele middelen, zodat ze hun talenten goed kunnen ontwikkelen. Met het project willen we kinderen helpen om hun talenten en vaardigheden te ontplooien, zodat ze bij het opgroeien meer kansen krijgen om uit de kansarmoede weg te geraken. Om dit mogelijk te maken hebben we in het dekenaat een fonds opgericht.
Hoe ben je op dat idee gekomen?
We hebben samen met een begeleidingsploeg en de deken lang nagedacht. Het idee is ontstaan en gegroeid vanuit mijn contacten met kwetsbare gezinnen. Wie opgroeit in een gezin waar de basisbehoeftes moeilijk in te vullen zijn, krijgt minder kansen om zich te ontwikkelen. Hierdoor dreigt er veel opkomend talent verloren te gaan. Met ons project willen we aan een aantal kwetsbare kinderen een kans geven om zich aan te sluiten bij een club, school of organisatie, zodat ze hun talenten goed kunnen ontwikkelen.
Door vriendschap te sluiten met kwetsbare gezinnen, leer je de kinderen beter kennen en gaandeweg ook datgene waarvan ze dromen, maar niet mogelijk is omwille van een beperkt gezinsbudget. Vanuit een bescheiden werking proberen we hun dromen mee te helpen waar te maken.
Hoe zie je de toekomst?
We zijn vandaag als geloofsgemeenschap maar een klein bouwsteentje, in het grote werk of de uitdaging die op ons ligt te wachten. Want één op de zes kinderen in Aalst groeit op in armoede. Daarom willen we ons als kerk bescheiden opstellen, want we kunnen niet meer dezelfde dingen doen als vele jaren geleden.
Ik zie het als een uitdaging om met ons project, een aantal kwetsbare kinderen te dienen, in de hoop en in gebed dat ons werk betekenisvol mag zijn en een weerklank mag vinden in de maatschappij. Tegelijkertijd hoop ik met dit project tal van medegelovigen te raken, zodat we samen als geloofsgemeenschap de vreugde mogen leren ervaren en beleven, van wat het betekent om liefdevol verbonden te zijn met Jezus, met elkaar en met een kwetsbare wereld. Dat is de ware betekenis van diaconie.
Lees meer: Sponsorplan van het project
Gepubliceerd op maandag 17 juni 2019
Armoede bestrijden in Aalst 